مجلـه الکترونیکـی عقربه مجله فرهنگ و هنر
روشتو اونور، در ۲۲ سالگی و مظفر طیب اوسلو دو سال بعد از اونور در ۲۴ سالگی بر اثر بیماری سل در گذشتند. آنها مثل زندگی یک پروانه زیبا و پر معنا زیستند. اما همانقدر هم به اندازه عمر کوتاه پروانه از این دنیا خیلی زود رخت بربستند. به واقع یکی از اصلی ترین وسیله های شناخت ما از این دو شاعر به واسطه ی فیلم «رویای پروانه» ییلماز اردوغان، ساخت سال ۲۰۱۳ کشور ترکیه است
روشتو اونور (۱۹۴۲-۱۹۲۰)
«اعتراف»
۱
باید می توانستم با شما درد و دل کنم
شب ها فقط با شما
و بی آنکه از شرم صورتم سرخ شود
عشق های کوچک کودکی ام را
باید می توانستم به شما بگویم
شب ها فقط به شما.
۲
من هم عشق هایی داشتم
و به قدر کافی گناهکار بودم.
اگرچه دوست داشتم بی گناه باشم
در تمام طول عمرم.
۳
وقتی در کوچه فرفره بازی می کردم،
مادرم می گفت:
پسر خوشگلم، روزی ژنرال خواهد شد…
اگرچه من هنوز
در کوچه فرفره بازی می کنم
«جنگ»
به صالح بیرسل
به آدم ها فکر می کنم
و به دنیا
به آن آدم هایی
که در هر شامگاه،
درباره ی مرگ
ترانه می خوانند وُ شعر می نویسند.
«سِرِناد* برای دریا»
ای دریا،
هر چه دارم
باید برای تو باقی بگذارم
فصل هایم باید با تو سپری شوند
درختانم باید در تو شکوفه کنند
ای دریا
زندگی ام باید با تو بگذرد
عاصی وُ رها
باید با تو بمیرم
وقتی که دارم به ابرها نگاه می کنم
*سِرِناد: نوعی ترانه و آواز عاشقانه که هنگام شب در بیرون خانه ی محبوبی جهت اظهار عشق و علاقه ی قلبی خوانده شود
«تو که باشی»
تو که باشی
در این شهر تنها نیستم.
می توانیم جایی بنشینیم وُ
با هم حرف بزنیم
حتی می توانیم ساعت ها
کوچه ها وُ خیابان ها را بگردیم
یا اگر تو نباشی…
———————————————————————————————————————————————————————————————————-
مظفر طیب اوسلو (۱۹۴۶-۱۹۲۲)
«خون»
اول سرفه کردم
همین که به آرامی سرفه می کردم
از دهانم خون آمد
یک روز به وقت عصر
به هنگام بیدار شدن از خواب
فورا مسئله را فهمیدم
فهمیدم اما کار از کار گذشته بود
نگاهی به اطرافم انداختم،
دیدم که زندگی هنوز هم زیباست
مثلا آسمان آبی بود
برای کسی که می توانست به دستش بیاورد
و انسان ها در دنیای خودشان غرق شده بودند…
«بعد از مرگ»
بعد از مرگم
در غیابم خواهند گفت
او فقط شعر می نوشت
و در شب های بارانی
وقتی که دست هایش در جیب هایش بود
در کوچه ها قدم می زد
کسی که دفتر خاطراتم را می خواند
خواهد گفت بیچاره
چه سرنوشت بدی داشته این آدم
از بی پولی جانش به لبش رسیده بود…
«از من برای شما»
آیا فقط من خدا را انکار می کنم؟
فصل ها از من کافرترند
یا به پرنده ها وُ درخت ها چه می شود گفت
به حرف زیادی نیاز نیست
کوچه ای که از آن می گذشتم
شاهد من است
در حالی که هیچ پولی در جیبم نداشتم
برای اینکه خاطره ای برایتان باقی گذاشته باشم
بی آنکه خسته شوم می توانم بگویم
زمانی زنده بودم وُ
از دخترهای مو طلایی خیلی خوشم می آمد…
«یک شعر عاشقانه»
تو، یک شعر عاشقانه ی قدیمی هستی
عطری که داری
مخصوص شب های گرم تابستان است
این بوی عطر تو از کجا می آید؟
از دست هایت
از موهایت
از چشم هایت…
نمی دانم
عطری که داری
مخصوص شب های گرم تابستان است
————————————————————————————————————————————————————————————————————
Rüştü Onur
İTİRAF
I
Size açabilmeliydim içimi
Geceler yalnız size
Ve yüzüm kızarmadan
Çocukluğumun küçük aşklarını
Anlatabilmeliydim
Geceler yalnız size.
II
Benim de aşklarım oldu
Ve alabildiğine günahlarım.
Halbuki bigünah olmak istedim
Bütün ömrümce.
III
Anam,
Ben topaç çevirirken sokakta,
Benim güzel oğlum,
Paşa olacak derdi…
Halbuki ben hâlâ
Topaç çeviriyorum sokakta.
HARB
Salâh Birsel’e
Ben insanları düşünüyorum,
Ve dünyayıO insanlar ki
Böyle her akşam üstü,
Şarkı söyler ve şiir yazarlar
Ölüme dair.
Denize Serenad
neyim varsa
sana bırakmalıyım deniz
sende geçmeli mevsimlerim
sende çiçek açmalı ağaçlarım
sende yaşamalıyım deniz
asi ve hür
sende ölmeliyim
bulutlara bakarak
Sen varken
Sen Varken
Yalnız değilim bu şehirde.
Oturup konuşabiliyorum,
Hatta gezinebiliyorum,
Sokaklar boyunca
Ya sen olmasan…
————————————————————————————————————————————————————————————————————–
Muzaffer Tayyip Uslu
KAN
Önce öksürüverdim
Öksürüverdim hafiften
Derken ağzımdan kan geldi
Bir ikindi üstü durup dururken
Meseleyi o saat anladım
Anladım ama, iş işten geçmiş ola
Şöyle bir etrafıma baktım,
Baktım ki yaşamak güzeldi hâlâ
Mesela gökyüzü
Maviydi alabildiğine
İnsanlar dalıp gitmişti
Kendi âlemine…
ÖLDÜKTEN SONRA
Diyecekler ki arkamdan
Ben öldükten sonra
O, yalnız şiir yazardı
Ve yağmurlu gecelerde
Elleri cebinde gezerdi
Yazık diyecek
Hatıra defterimi okuyan
Ne talihsiz adammış
İmanı gevremiş parasızlıktan…
BENDEN SİZE
Yalnız ben mi inkâr ediyorum Allahı
Mevsimler benden kâfir
Ya kuşlar ve ağaçlara, ne buyurulur
Uzun söze lüzum yok
Şahidimdir
Beş parasız gezdiğim sokak
Bir zaman yaşadığıma
Ve bir hâtıra olsun diye
Benden size
Hiç sıkılmadan söyleyebilirim
Sarışın kızlara bayıldığımı…
ÖLDÜKTEN SONRA
Diyecekler ki arkamdan
Ben öldükten sonra
O, yalnız şiir yazardı
Ve yağmurlu gecelerde
Elleri cebinde gezerdi
Yazık diyecek
Hatıra defterimi okuyan
Ne talihsiz adammış
İmanı gevremiş parasızlıktan…
BİR SEVDA ŞİİRİ
Sen, eski bir sevda şiirisin
Bir koku var sende
Sıcak yaz akşamlarına mahsus
Ellerinde mi
Saçlarında mı
Gözlerinde mi
Bilmem
Bir koku var sende
Sıcak yaz akşamlarına mahsus.
انتخاب وبرگردان جناب نهانی را می پسندم.
با درود استاد احمدی عزیز
خوانش و دقت نظرتان برایم همیشه موجبات خرسندی است. بسیار سپاسگزارم.
همواره برقرار و پاینده باشید.